Z badań wynika, że ok. 85% przypadków prawdziwej rwy kulszowej jest wynikiem przepukliny lędźwiowej. Stan większości pacjentów polepszy się niezależnie od wybranej metody leczniczej. 

Bardzo często przepuklina ulega samoistnej resorbcji. Od 30 do 40% populacji w wieku 40-50 lat będzie cierpieć na dolegliwości bólowe o charakterze promieniującym do nogi. Pierwsze symptomy to ból w okolicy pośladka. Na szczęście historia pacjentów zmagających się z rwą kulszową jest dosyć optymistyczna, ponieważ po ok. 90 dniach objawy ulegają wyciszeniu do minimum.

Przepuklinę krążką międzykręgowego w odcinku lędźwiowym klinicyści zdefiniowali jako “zlokalizowane przemieszczenie materiału dysku poza normalne granice przestrzeni dysku międzykręgowego powodujące ból, osłabienie lub drętwienie.

Przydatne badania w celu diagnozy

  • test laseque’a (SLR)
  • test crossed SLR
  • rezonans magnetyczny 

Ciekawostka – Natężenie bólu 

Ponadto badania dowodzą, że ból o charakterze neuropatycznym, z uciskiem na korzeń nerwowy czy zapaleniu z powodu przepukliny lędźwiowej ma duże powiązanie z katastrofizacją pacjentów, płcią a nie z wielkością ucisku czy ilością cytokin prozapalnych.

  Ucisk mechaniczny i zapalenie tkanki nie jest tak jasny w klasyfikacji intensywności bólu w radikulopatii lędźwiowej.

Leczenie: 

  • terapia manualna (mobilizacje, manipulacje stawowe)
  • ćwiczenia kontroli motorycznej
  • ćwiczenia wg. metody McKenziego
  • fizykoterapia i ćwiczenia
  • zastrzyki nadtwardówkowe 
  • operacje (trudne przypadki tj. zespół ogona końskiego, postępujące objawy neurologiczne)

Charakterystyka możliwych form leczenia na podstawie badań naukowych:

  1. Leczenie farmakologiczne nie daje oczekiwanych efektów.
  2. Leczenie za pomocą programu ćwiczeń wydaje się być nieskuteczne, być może tylko  poza wypadkami lekkich objawów promieniujących.
  3. Zauważono że ćwiczenia według metody McKenziego w porównaniu z innymi metodami, mają znaczące różnice kliniczne.
  4. Ćwiczenia o charakterze kontroli motorycznej, mają skuteczny wpływ w leczeniu bólu przewlekłego (duży wpływ na efekt ma tutaj klasyfikacja pacjentów jak i specjalistyczne przeszkolenie terapeuty)
  5. Fizykoterapia (prądy Tens) połączona z ćwiczeniami daje oczekiwane efekty w bólu pleców z promieniowaniem do nogi.
  6. Zastrzyki nadtwardówkowe mogą być stosowane w celu uśmierzenia bólu do 4 tygodni, nie rozwiązując problemu. (ale dające możliwość pacjentowi podjąć próbę większej aktywności spontanicznej)
  7. Operacja może zmienić zmienność objawów, a nawet poprawić stan pacjenta do trzech razy bardziej. Lecz trzeba zaznaczyć, że po roku pacjenci operowani, a nie operowani nie różnili się od siebie
  8. Operacja jest zalecana przy mocno postępujących objawach neurologicznych, zespołu ogona końskiego i innych.
  9. terapia manualna (“Technika leczenia mająca na celu mobilizację struktur nerwowych w otworze międzykręgowym.” w leczeniu bólu przewlekłego wydają się być efektywna
  10. Zadowolenie pacjentów z terapii wzrasta wraz z dodaniem ćwiczeń do Manipulacji / Mobilizacji stawowych kręgosłupa w porównaniu z samą terapią manualną

Bibliografia

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24239490/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35357731/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28130015/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21116662/

https://www.kngf.nl/binaries/content/assets/kennisplatform/onbeveiligd/guidelines/low-back-pain-2021/kngf_guide_on_low_back_pain_practice_guideline.pdf

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *